Nerede kalmıştık. Unuttum. Başladığım yerden gittim,
uzağımda nefes aldım, döndüm. Sen mesafeleri seversin. Yanlış oldu. Sen mesafeleri yaratıp yaratıp aşmayı seversin. Güçlü adamların yaptığı
kadırgalarda fırtınalara göğüs gerersin de kafanı çevirip bakmazsın önündeki
denize. Hayır. Bilerek abarttım. Bakarsın. Bilirim. Bazen bakarsın, bazen
gözünün ucuyla bakarsın.
Gittiğim yerde seni düşündüm. İkimiz arasındaki noktaları saymaya çalıştım, başaramadım. O zaman ikimiz arasındaki doğru parçası dışındaki tüm noktaları saymaya karar verdim. Evet akıllıca bir karar değildi. Akıldan bahseden kim? Mesela dedim ki; O, Necib Mahfuz’un ‘Midak Sokağı’
romanını kesinkes okumamıştır. Ben de okumadım. Seninle kim bilir kaç yüz,
bin, yüz bin ortak noktamız var. Yapmadıklarımız bizi birbirimize bağlıyor,
yaptıklarımız ayırmıyor. Bu iyi. Her şey 'doğru' olmak zorunda değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder