29 Temmuz 2016 Cuma

Etkileşimsiz (21)

UMUT

Sana söylemek istediğim hiçbir şey, sana söylemek istediğim gibi çıkamayacak ağzımdan. Aramızdaki  boşlukta kendi ağırlıklarına dayanamayıp düşecekler bir bir. Üzerine basmadan yürümeye çalışacaksın önce. Dikkatli. İtinalı. Ben devam edeceğim inatla. Gözlerimi gözlerine kenetleyip deneyeceğim. Ellerini ellerime alıp. Hiçbir şey sözlerin ağırlığına dayanamayacak. Tutamayacağım seni. Tutunamayacağım. Uzayın bu karanlık noktasında, bir ihtimal birbirini bulduğunu sanan iki bakış,  birbirini sadece tek noktada kesecek. Ve gidecek. Geride sadece sözcükler kalacak. Kopuk. Unutkan. Eskimiş. Bıkkın. Belki bir gün geriye dönüp tekrar bakarız onlara. Benimkileri senin sanarız, seninkileri benim. Belki o zaman bağlanırlar. Belki hatırlarız o zaman. Belki yenileniriz belli mi olur. Belki bir heyecan olur. Belki aşk. 

9 Temmuz 2016 Cumartesi

Etkileşimsiz (20)

SİLGİ

Kollarım yana sarkmış. Parmaklarım. Parmaklarım. Dünya nerede? Zaman içimi deliyor. Baba. Tek dokunabildiğim uçuğum. Bir yabancı gibi dudağımın kenarına konan. Gittikçe büyüyen, kendimi bana hatırlatan. Bedenimin sınırlarını belirleyen o ince sızı. Dokunduğum her yer. Hayır. Bana dokunan her ten. Hayır. Dokunmayan her şey. Siliniyor.