4 Ocak 2015 Pazar

YANIK


Göğsümün tam ortasında, nefesimi boğazlayan bir sızı gibi yazdın bana. Yazdın. Hiç bakmadın. Yüzünü görseydim korkardım. Masum olduğuna inanmadım hiç. Kaçmaya çalıştım, inan. Birilerinin gittiği zamanlarda aldım seni içeri, mecburdum. Boşluğumun bekçisi oldun. Yokluğun her yerimi kapladı. Bütün alem bir uykuya daldığında sesini bekledim. Mavi. Serin. Korkunç. Gözlerimi yumdum sımsıkı kokuna. Derimin üstünde ellerin, insafsız. Yalvardım ağladım. Git... Gelmedin. Ağaçların altında gölgeni aradım. Kurumuş yaprakların altında ellerini. Seni gömdüğüm yeri bulamadım. Yatağın başucunda bir bardak. Bardağın içinde takma dişlerim. Uçsuz bucaksız kum tepelerinden dünyaya bakıyorum. Güneş nefesimi boğazlayan bir sızı gibi. İçime çekiyorum.  

Hiç yorum yok: