Yazar olma rüyası içinde kaybolmuş bir babanın, rüyalara meraklı kızı ve onun uyduruk hikayeleri.
13 Aralık 2016 Salı
29 Temmuz 2016 Cuma
Etkileşimsiz (21)
UMUT
Sana söylemek istediğim hiçbir şey, sana söylemek istediğim gibi çıkamayacak ağzımdan. Aramızdaki boşlukta kendi ağırlıklarına dayanamayıp düşecekler bir bir. Üzerine basmadan yürümeye çalışacaksın önce. Dikkatli. İtinalı. Ben devam edeceğim inatla. Gözlerimi gözlerine kenetleyip deneyeceğim. Ellerini ellerime alıp. Hiçbir şey sözlerin ağırlığına dayanamayacak. Tutamayacağım seni. Tutunamayacağım. Uzayın bu karanlık noktasında, bir ihtimal birbirini bulduğunu sanan iki bakış, birbirini sadece tek noktada kesecek. Ve gidecek. Geride sadece sözcükler kalacak. Kopuk. Unutkan. Eskimiş. Bıkkın. Belki bir gün geriye dönüp tekrar bakarız onlara. Benimkileri senin sanarız, seninkileri benim. Belki o zaman bağlanırlar. Belki hatırlarız o zaman. Belki yenileniriz belli mi olur. Belki bir heyecan olur. Belki aşk.
Sana söylemek istediğim hiçbir şey, sana söylemek istediğim gibi çıkamayacak ağzımdan. Aramızdaki boşlukta kendi ağırlıklarına dayanamayıp düşecekler bir bir. Üzerine basmadan yürümeye çalışacaksın önce. Dikkatli. İtinalı. Ben devam edeceğim inatla. Gözlerimi gözlerine kenetleyip deneyeceğim. Ellerini ellerime alıp. Hiçbir şey sözlerin ağırlığına dayanamayacak. Tutamayacağım seni. Tutunamayacağım. Uzayın bu karanlık noktasında, bir ihtimal birbirini bulduğunu sanan iki bakış, birbirini sadece tek noktada kesecek. Ve gidecek. Geride sadece sözcükler kalacak. Kopuk. Unutkan. Eskimiş. Bıkkın. Belki bir gün geriye dönüp tekrar bakarız onlara. Benimkileri senin sanarız, seninkileri benim. Belki o zaman bağlanırlar. Belki hatırlarız o zaman. Belki yenileniriz belli mi olur. Belki bir heyecan olur. Belki aşk.
9 Temmuz 2016 Cumartesi
Etkileşimsiz (20)
SİLGİ
Kollarım yana sarkmış. Parmaklarım. Parmaklarım. Dünya nerede? Zaman içimi deliyor. Baba. Tek dokunabildiğim uçuğum. Bir yabancı gibi dudağımın kenarına konan. Gittikçe büyüyen, kendimi bana hatırlatan. Bedenimin sınırlarını belirleyen o ince sızı. Dokunduğum her yer. Hayır. Bana dokunan her ten. Hayır. Dokunmayan her şey. Siliniyor.
Kollarım yana sarkmış. Parmaklarım. Parmaklarım. Dünya nerede? Zaman içimi deliyor. Baba. Tek dokunabildiğim uçuğum. Bir yabancı gibi dudağımın kenarına konan. Gittikçe büyüyen, kendimi bana hatırlatan. Bedenimin sınırlarını belirleyen o ince sızı. Dokunduğum her yer. Hayır. Bana dokunan her ten. Hayır. Dokunmayan her şey. Siliniyor.
24 Haziran 2016 Cuma
not
bu boşluğun bir suçlusu yok. içimdeki uzay gittikçe büyüyor büyüyor büyüyor. her yer hücrelerimle dolu. kendimi göremiyorum. sesimi duvara çarpıyorum geri gelmiyor. kendimin içinde kalakaldım şaşkın. dedim ki... ne çok şey dedim. ne çok şey ettim. yüzlerce dakika gün sayı insan an. gelip geçiyor. ben gelip geçiyorum. hayır geçemiyorum. kendimi denize bırakmak istiyorum bir şişe gibi. içinde not olan bir şişe. bir gün biri o notu bulup bana okusun diye. günler geceler boyu açık denizlerde, güneşte ve fırtınada, iyi ve kötü günde, rüzgarda, suların içinde bata çıka. yorgunum.
28 Şubat 2016 Pazar
ol
bana babamı sor. bana rüyamı dinle. bana gel, bir daha gitme. ya da git. gideceksen önce git, gelmeden önce. bütün gitmelerini git öyle gel. bana ne kadar güzelsin de. bak. bir daha bak. sus. ama öyle bir sus ki... olmaz mı?
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)